Marcel był szczęśliwym i radosnym dzieckiem. Wszystko w jego rozwoju przebiegało prawidłowo. Chętnie nawiązywał kontakty z bliskimi osobami wypowiadał pierwsze słowa i chętnie się bawił. Zaczęło się “coś” dziać w okresie zimowym 2010/2011. Przestał jeść swoje ulubione potrawy, często wydawał się “zamyślony”, mniej wchodził w relacje z innymi. Zaczął wpatrywać się w okno, przestał reagować na swoje imię, był jakby obojętny, nieobecny – był w swoim świecie!!! Wtedy do nas jeszcze nie docierało, że z małym może dziać się coś złego. Naszą długą drogę zaczęliśmy od badania słuchu gdyż w naszej rodzinie były podobne problemy.

4 maja 2011 pierwsza wizyta u neurologa – diagnoza AUTYZM WCZESNODZIĘCIECY. Totalna załamka i niedowierzanie, skąd, dlaczego, co dalej… Trzeba było zebrać się w sobie i zacząć działać.

Od połowy maja zaczęły się wizyty u Pani psycholog w GOAR Gliwice a raz w miesiącu u logopedy, głównie z wytycznymi, co i jak robić w domu.

Potem diagnostyka medyczna, czyli rezonans magnetyczny, badanie genetyczne, EEG głowy; pierwsze podejście Klinika w Katowicach Ligocie – uzyskaliśmy tylko EEG i podstawowe badania krwi. Nie poddaliśmy się, w sierpniu 2011 dostaliśmy się na oddział neurologii dziecięcej w szpitalu w Opolu – a tu miłe zaskoczenie pełen profesjonalizm, wszystkie badania wraz z rezonansem a Pan ordynator dusza nie człowiek (gorąco pozdrawiamy). W miedzy czasie wykonaliśmy badanie w Instytucie Toksykologii w Sosnowcu na zawartość ołowiu, rtęci i metali ciężkich gdyż dużo mówiono o wpływie szczepionek na autyzm u dzieci. Wszystkie medyczne badania nie wykazały jakiś zmian czy nieprawidłowości (często słyszeliśmy “tylko się cieszyć”). Aczkolwiek “problem” jest i został, mimo że nie znamy genezy. Musimy wziąć się w garść i działać żeby “wyrwać” naszego tygryska ze szponów autyzmu.

Od czerwca 2011 roku zaczęliśmy terapie czaszkowo-krzyżową w Żorach u Pani Marii. Efekty są zadowalające, Marcelek jest dużo spokojniejszy, wyciszony i potrafi się już skoncentrować. Od sierpnia 2011 roku uczęszczamy z Marcelem do Centrum Terapii Behawioralnej w Gliwicach na comiesięczne konsultacje. Dzięki fundacji Krok po Kroku udało nam się uzyskać w sierpniu 2012 roku dofinansowanie do tej terapii na okres 3 miesięcy. Okazało się, że stałe i regularne zajęcia w Centrum Terapii Behawioralnej (pozdrawiamy Panią Anię) przyniosły oczekiwane efekty, Marcelek zaczął wypowiadać pierwsze słowa. Ze wszystkich sił postaramy się, aby Marcel dalej uczestniczył w zajęciach w Centrum Terapii Behawioralnej, (wpływy z 1% podatku przeznaczymy na tą terapię). Od wakacji 2011 roku Marcel korzysta z poradni psychologiczno – pedagogicznej, a od listopada z zajęć z neurologopedą. W styczniu 2012 roku zaczęliśmy cotygodniową systematyczną terapię SI (Terapia Sensoryczna). Marcel ma również zaburzenia ze sfery sensorycznej (nadwrażliwość dotykową i węchową). Pani w prywatnym centrum rehabilitacji ma odpowiednie podejście i Marcelek również poddaje się jej woli i chętnie współpracuje. W lutym 2012 roku rozpoczęliśmy również cykliczne spotkania ze zwierzętami (zajęcia z dogoterapii z suczką HERCIĄ oraz zajęcia z Hypoterapi z konikiem MAKSEM) Marcel na początku miał pewne obawy, ale teraz bardzo chętnie obcuje ze swoimi czworonożnymi przyjaciółmi.

Marcel w obecnej chwili jest już pogodniejszym dzieckiem powolutku wchodzi z nami i swoimi terapeutami w relacje dalej jednak ma trudności w nawiązywaniu kontaktów społecznych z rówieśnikami, dlatego nadal trzeba nad tym intensywnie pracować.

Ale jesteśmy razem, jesteśmy rodziną i będziemy walczyć o niego, a najmniejsza drobnostka i osiągniecie Marcelka jest dla nas najlepszą nagrodą. „

Aktywnie uczestniczymy w konferencjach związanych z tematyką autyzmu.